องค์ประกอบโครงสร้างพื้นฐานของตัวเชื่อมต่อ
ส่วนประกอบโครงสร้างพื้นฐานของตัวเชื่อมต่อ ได้แก่ ①ส่วนติดต่อ; ②ฉนวน; ③เชลล์ (ขึ้นอยู่กับความหลากหลาย); ④เอกสารแนบ
1. หน้าสัมผัสเป็นส่วนประกอบหลักของตัวเชื่อมต่อที่ทำงานฟังก์ชั่นการเชื่อมต่อไฟฟ้า โดยทั่วไปแล้วคู่ที่ติดต่อประกอบด้วยการติดต่อในเชิงบวกและการติดต่อเชิงลบและการเชื่อมต่อไฟฟ้าจะเสร็จสมบูรณ์ผ่านการแทรกและการเชื่อมต่อของหน้าสัมผัสเชิงลบและบวก
ชิ้นส่วนสัมผัสที่เป็นบวกเป็นชิ้นส่วนที่แข็งพร้อมรูปร่างของทรงกระบอก (พินวงกลม), ทรงกระบอกสี่เหลี่ยม (พินสี่เหลี่ยม) หรือแบน (แทรก) โดยทั่วไปแล้วการติดต่อในเชิงบวกจะทำจากทองเหลืองหรือฟอสเฟอร์บรอนซ์
ชิ้นส่วนติดต่อเชิงลบหรือที่เรียกว่าซ็อกเก็ตเป็นองค์ประกอบสำคัญของคู่ติดต่อ มันขึ้นอยู่กับโครงสร้างที่ยืดหยุ่นเพื่อรับการเสียรูปแบบยืดหยุ่นเมื่อมีส่วนร่วมกับ PIN สร้างแรงยืดหยุ่นและสร้างการสัมผัสอย่างใกล้ชิดกับชิ้นส่วนสัมผัสที่เป็นบวกเพื่อให้การเชื่อมต่อเสร็จสมบูรณ์ มีโครงสร้างซ็อกเก็ตหลายประเภทรวมถึงทรงกระบอก (slotted, คอ), ส้อมปรับจูน, คาน (slotted ตามยาว), พับ (slotted ตามยาว, 9 รูป), กล่อง (ซ็อกเก็ตสี่เหลี่ยม) และซ็อกเก็ตสปริงไฮเพอร์โบลิก
2. ฉนวนหรือที่รู้จักกันในชื่อฐานหรือแทรกใช้เพื่อจัดเรียงหน้าสัมผัสในตำแหน่งที่ต้องการและระยะห่างและตรวจสอบให้แน่ใจว่าประสิทธิภาพของฉนวนระหว่างหน้าสัมผัสและระหว่างหน้าสัมผัสและเปลือก ความต้านทานฉนวนที่ดีความต้านทานแรงดันไฟฟ้าและความสะดวกในการประมวลผลเป็นข้อกำหนดพื้นฐานสำหรับการเลือกวัสดุฉนวนที่จะประมวลผลเป็นฉนวน
3. เปลือกหรือที่รู้จักกันในชื่อเชลล์เป็นฝาครอบด้านนอกของขั้วต่อ มันให้การป้องกันเชิงกลสำหรับแผ่นยึดและพินที่หุ้มฉนวนและให้การจัดตำแหน่งเมื่อเสียบปลั๊กและซ็อกเก็ตถูกแทรกดังนั้นจึงแก้ไขขั้วต่อไปยังอุปกรณ์
4. สิ่งที่แนบมาถูกแบ่งออกเป็นไฟล์แนบโครงสร้างและสิ่งที่แนบการติดตั้ง สิ่งที่แนบมาโครงสร้างเช่นแหวนสแน็ป, ปุ่มวางตำแหน่ง, พินตำแหน่ง, พินคู่มือ, วงแหวนเชื่อมต่อ, แคลมป์สายเคเบิล, วงแหวนปิดผนึก, ปะเก็น ฯลฯ ติดตั้งอุปกรณ์เสริมเช่นสกรูน็อตสกรูขดลวดสปริง ฯลฯ ส่วนใหญ่มีมาตรฐานและสากล ชิ้นส่วน.
